Verslag van de retraite van 12 maart

Op 12 maart 2016 organiseerde het legioen van Maria een retraite waarbij iedereen van harte welkom was. Het was een opvallende stralende zonnige dag dat een passende aanvulling was op de innerlijke verlichting van de H. Geest die we zouden ontvangen.

De dag begon met een goede duo samen­wer­king ter voor­be­rei­ding van de inloop waarbij koffie/thee werd klaargezet. Dat ging goed totdat er opeens geen stroom meer was. Schietgebedjes werden snel tot Moeder Maria opgezonden. Een verlengsnoer was een tijdelijke oplossing en al snel werd een kleine redder naar ons gestuurd die raad wist met een schakelaar.

Er waren ongeveer 30 mensen aanwezig op de Retraite. Het was een dag vol gebed, gezang en inspirerende woorden onder de leiding van Pastor Peter Klos. De eerste conferentie ging over de naam van God. Verschillende passages uit de Bijbel werden aangehaald zoals over Adam die de dieren/planten de naam gaf en Mozes bij de brandde braambos waarbij God zich openbaart als IK BEN DIE IS. Ook deelde Pastor Peter zijn levenservaringen over hoe God zich in zijn leven heeft openbaart en hoe voor die tijd God eigenlijk niet voor hem bestond. Alhoewel hij als kind zich nog goed kon herinneren dat hij zijn moeder vroeg: Wie heeft mij gemaakt? Antwoord van zijn moeder was je groeiende in mijn buik. Dat was niet voldoende, maar het 2^de antwoord was God. Een naam van God is dus Schepper. Andere namen waarbij we stil stonden was Adonai, Eli, maar ook JHW. JHW zijn letters zonder klinkers en het is geen JAHWE. Dit drukt uit dat Gods naam eigenlijk onuitsprekelijk is wat zijn grootheid weerspiegeld.

De tweede conferentie ging over het lijden, omdat we nog in de vastentijd zaten. Er werd wat voorgelezen uit het boek “Over de drempel van de hoop” (Paus Johannes Paulus II). Waarom is er lijden en verschrikkelijk dingen als de Holocaust? God wilde het lijden niet, maar door de zondeval kwam de dood en lijden. Ook over het lijden van Job werd er verteld. In zijn lijden vervloekte hij de dag dat hij geboren was, maar kwam tot inkeer toen Gods grootheid in de schepping tot hem doordrong en hij zegende God. Eigenlijk weet je niet waarom iemand lijdt. Job was een rechtvaardige man en het is niet altijd door de zonde zoals de Joden vroeger dachten. We mogen dus niet oordelen. In het leven moeten we proberen goede kruisdragers te zijn. Verder stonden we stil bij de 4^de statie van het kruis: Jezus ontmoet zijn bedroefde moeder. Hiervoor werden de woorden gebruikt van een Italiaanse mystica Louisa Piccarreta. Het was een onbeschrijfelijke grote smart tussen twee geliefden die elkaar troostte en zegende.

Ten slotte het hoogtepunt van de dag: bij Jezus in de kerk zijn. Op het uur van Jezus zijn Barm­har­tig­heid 15.00 uur (zijn sterfuur) was er één uur aanbidding voor het Aller­heiligste met biecht­gele­gen­heid. En daarna werd de H. Mis gevierd.

Kortom het was een gezegende mooie dag. Eer en dank aan God en Moeder Maria.